бәйшешек — (Рес., Сарат.) айдар. Тауықтың басындағы б ә й ш е ш е г і жұлыныпты (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәйек — 1 (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта; Қарақ., Қоң.; Шымк., Мақт.; Өзб., Ташк.) жұмыртқа. Тауығым м ә й е к таппағалы 1 2 ай болып қалды (Түрікм., Көнеүр.). Колхоздарда құс шаруашылығы да бар, ондағы тауықтар көп м ә й е к береді (Қарақ., Қоң.). Бұл… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кекіл — 1 (Гур., Маңғ.; Рес., Орын.) есіктің, сандықтың құлып салатын имек темірі. К ек і л д і алқа (қ.) салу үшін орнатады (Гур., Маңғ.). Құлып к е к і л д е ілулі тұр (Рес., Орын.) 2 Қ орда., Арал) тауықтың айдары. Тауықтың қызыл айдарын к е к і л… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыби — (Ақт., Ырғ.; Қост., Жанг.; Ақт., Қараб.; Рес., Орын.; Сем., Абай) тауықтың балапаны. Тауықтан асырап отырғаны осы ш ы б и л а р ғана ма? (Ақт., Ырғ.). Колхоздың 1500 ш ы б и ы н жалғыз бағам (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарқындылығы орташа қақтығыс — экономикалық және қорғаныс әлеуетіне нұқсан келтіру, белгілі бір аумақты басып алу немесе бақылау орнату немесе мемлекетті елеулі саяси, аумақтық, экономикалық және басқа да көнбістікке мәжбүрлеу мақсатында тұтандырылуы мүмкін қақтығыс. Мұндай… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сахар — 1 (Жамб., Шу) сәресі. Оразаның екі с а х а р ы н ішеміз (Жамб., Шу). Еркінше енді екеуі етті сауық, С ә х ә р д а шақырғанша тұрып тауық (Т. Ізт., Рүс. дас., 51). Түнгі астан аяққа салып, алып қойған орта тостаған суынған бөрпе мен аяқ қара көже… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
там — 1 (Ауғ.; Ир.; Түрікм.: Красн., Бекд., Жеб., Небид., Ашх.; Жамб.; Шымк., Сайр.; Сем.: Шұб., Ақс., Көкп.; Тау., Қош.; Қ орда: Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Алм.: Жам., Нар., Кег.; Шығ.Қаз., Глуб.; Қарақ.; Өзб., Ташк.) қолдан құйған балшықтан, кірпіштен … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шоңқайма — 1 1. (Қост.: Семиоз., Аман., Жанг.; Рес., Орын.; Көкш.: Еңб., Щуч.; Маң., Маңғ.; Түрікм., Небид.; Жезқ., Ағад.) әйелдер, жас жігіттер киетін биік өкшелі етік. Ш о ң қ а й м а н ы тігетін бұрынғы етікшілер кәзір жоқ (Жезқ., Ағад.). Аяғында ш о ңқ… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі